Ad Univ.Prof.Dr.Dr.h.c. Manfredum Mayrhofer septuagenarium
m.Sept.MCMXCVI cum chronogrammate

cara et laeta dies, iterum tibi nunc bonus annus
   felices cursus incipit unde nouos!
praeceptor, genius, patris atque probatus amicus
   dicaris fausto carmine, laude, mero
immensumque Volat celebris tua fama per orbem
   nec tibi iam Lethes unda nocere potest.
sic iuuat ingenuam quaerendo absumere Vitam
   nec studii indomitam tollere posse famem.
ignotas Vulgo didicisti mente parata
   artes et linguas Mercuriusque celer
mox tua sollerti conscripta Volumina cura
   misit ad Eoos, misit ad Hesperios.
aptos discipulos mandabat prouida Pallas,
   adspirant Charites et Venus alma fauet.
tunc Iuno sanctae domui praefecit amatam
   uxorem, nitidos quae sine nube dies
reddit cum risu, cum blanditiis bene salsis
   nec tristes noctes, quadrupedemque larem,
praebens furua oculis tibi Vellera luce decoris
   grato qui fremitu bracchia corque petit.
respicit assidue qui rectos, qui modo curat
   laudes et meritis praemia digna ferant,
Iuppiter excelsi posuit te in Vertice Hymetti,
   quem pia doctorum gens comitesque colunt
- hic ubi praecipites franguntur rupibus austri
   et leuis in siluis carmina cantat auis
seria colloquiis reputantes saepe Ilissi
   tinxit montiuagos unda sonora Viros -
et Voluit platanorum adsciscere Chloridem in umbram
   quae Vigilans humili litore pasco pecus.
tu Viuas, Valeas, diuos in Vota Vocamus,
   usque frui studiis fata benigna sinant!

 

Ad Victoriam Colonnam (1997)

uersibus praeclara puella: salue:
candida quae Tartara uincis arte
suscitans ignes memores mariti
usque flagrantes

pasce Parnasso lepidos ocellos:
nil nocet Lethes tibi uis: uetustis
crede signis: usque manu tenet te
Iupiter alma

 

Ad Hecaten hymnus (1998)

te Deam caelo tacito uagantem
canto quae mundo uarie ministras
candidas luces inhiante nocte
trina uirago

siue per campos uirides apertos
cincta uenaris leuiter relictis
aureis nymphis nemorum tenebris
non sine risu

siue funestae fera dux cateruae
concutis claues Erebo potentes
coge nocturnos uehementer Euros
scindere nubes

ecce iam plenis placidum papauer
et nuces dulces calathis ferentes
uoce tu quaecumque uocaris alma
aspice ouantes

aspice ardentes uigilem sequi te
arduas duc nos oculis apricis
per uias mundi manibus seueris
luciferisque

 

Chloridis Epigramma in imaginem scalae parieti "al fresco" affixam, in domo cuiusdam comitis Vindobonensis, ardentissimi uenatoris, in qua imagine praeter uarias siluarum feras et capreolus cum domini perspicillis et caprea cum pretiosissimis dominae inauribus depinguntur (2002)

siluarum saltus quae lustrat turba ferarum
   et gressus hominum tristiaque arma fugit
non timet hic fatum. semper lepus arua tenebit,
   deuia semper aper, flumina semper anas.
hic auis a rapidis quae uenit phasidos undis,
   sciurus quem gratum nobilis arbor habet,
carae capreolus capreae stupefactus inauri
   per scalas comites gentis eruntque decus.

 

E CHLORIDIS VERTVMNALIBVS (2003)

quam uehit uentus peregrina pergo
umbra per terras ubi lux abundat
nubium greges sequor atra pastrix
carmina ducens

uentus est frater mihi uentus auctor
non perit pulsae cecini quod aurae
accipit uentus recinitque obumbrans
aethera et arua

 

fraga nam nuper rubicunda uidi
in piro laetis redolente prunis
arborem ascendi patulam nucesque et
persica legi

aduenit custos modo meque plenam
candidis malis uocat atque moris
arbuto descende nefanda Faunis
uua sacrata est

 

inuehat saeuis boreas tumultis
inuehant austri rabidis procellis
at domus firma est mea nec ruinam
sic timet atram

iam premunt septem solidumque tectum
contegunt montes ualide grauantes
iam probos septem mihi mota muros
aequora lambunt

forte cum uentis uaga si columba
candidis alis uenies domus tunc
ultimam pennam tremet ante mundus
et ruet omnis

 

en bona terra uiridans rubensque
iam diu sub sole tuo benigno
in tuum caelum cerasus beata
bracchia tendit

quam serens olim tibi uota solui
protegas uiuam precor et ualentem
parce nec nunc usque furens parato
fulmine caedas

 

magnum iter uires terit unde apud te
paululum mansi quia porta aperta est
ut lares blandi foculumque uiuum
nec sine cena

sic erat lectus calidus nec arctus
antequam portas ego grata claudam
te impudens linquam: faciendum ad alta
magnum iter astra

 

E CHLORIDIS SVBSCRIPTIONIBVS

in Francisci Parmensis Cupidinem arcum caelantem
Chloridis carmen (2003)

fractus est arcus pede sub superbo
iam iacent artes neque uult amari
stante quod regno patiens amabat
uulgus agreste

tu quidem magni dominator orbis
te tuasque acres metuunt sagittas
quis satis paruum puerum ueretur
sanus inermem

fractus est arcus nouus est parandus
cude caela fac propera Cupido
mundus immanis sine amore friget
et sine morte

 

in Titiani Carolum Caesarem cum Cane
cur Caroli os distortum Chloridis epigramma (2003)

ecce manu tabulam sollerti pingit Apelles
   longas stant horas Carolus atque canis
aurea quam nitido sociis collaria lauta
   pingendis pariter pondere colla premunt
certe pelle noua dominus uestigia condit
   stat comes in nudis unguibus usque suis
seu quamuis unctum defessas strictius aequo
   plantas iam corium cingere sentit hero
siue carens sueta canis arbore captus in aula
   campos mente petit mox ubi liber eat
augustas ualide sublato crure sinistro
   commingit suras: calceus ille madet
seruorum quatitur suppresso regia risu
   non ridet Caesar: protrahit ora furor
uapulat heu misere pro praua bestia culpa
   pingitur et posthac Carolus absque cane

in eandem tabulam eiusdem epigramma

naso demisso comitem dum pingit Apelles
   arguitur: dicent: pes male lautus olet
nasum nunc sursum cum fidis uertit ocellis
   ad dominum: sed quid nunc ibi odoris habet ?

 

in Georgi Tempestatem Chloridis carmen (2004)
Paris Oenonae ualedicit

semper absurdis retines querelis
ominum casus mihi caeca narras
ecce tempestas cita surgit et nunc
urbs adeunda

iam times Troiae Paridisque amori
mitte boletos: quotiens iubebam
nec premas fidum uelut arta uitis
hanc premit ulmum

fagus est testis mihi testis ilex
populi cortex memor usque seruat
nomen Oenones: legeris per aeuum
falce notata

quo prius discedo prius reuertar
flumine ex magno edita nympha uates
garris insulse: meus utque amor stat
Troia perennis

 

in Georgi Tres Philosophos Chloridis carmen (2004)

ille quem unum quaeritis inter omnes
cuique famosum penetrastis antrum
ille nec uenit ueniet nec umquam
rex sapientum

umbra nam uos decipiebat atra
at dehinc antro merito relicto
inuicem uos inueniatis: error
non sine meta

sub uagis solis radiis calentis
de uiae causis bene disputatur
luce cum clara ratio parata est
monstra recedunt

 

in Georgi Lauram Chloridis carmen (2004)

Laura consors Chloridis atque amica
nectimus metris numerisque uerba
ludimus dulci cithara procaces
Arcades ambae

tu quidem pulchra es: placet et Georgo
arte lasciua tabulis papillas
ligneis depingere penicillo
tam bene notas

 

Ioue iubente ac Mercurio adiuuante cur tardam Chloridi
et Musis et Mineruae inseruienti conscribere dissertationem licuerit (2005)

e nondum natis dum deligit atque futuris
   seruitio fortes splendida turba deum,
sole sub ardenti dominisque modesta superbis
   dum stat Olympiaco praeda petenda foro,
forte satae pariter generosae patre potenti,                         5
   nil pariter suetae non licuisse sibi,
Chloridis umbram adiere simul uirtute nitentem
   Musae laudantes atque Minerua probans.
"nostra haec iam, soror, est" dulces dixere sorores,
   at soror indulcis denegat "immo mea est.                         10
haec placet, hanc teneo, uos uestras inuenietis."
   "nolumus electam reddere, cara, cedo!"
"nil moueor Musis" "plures sumus" "at leuiores"
   "nil nisi tu crassa es" "uos ego!" "crassa, cedo!"
"en ululare lupas? pallentum scorta poetum?"                  15
   "te quia non tangunt, inuida bruta, cedo!"
iamque micant ungues, citharae iam comminus ensisque
   horribiles fulgent - cum sonuere tubae:
adueniunt uncti lustrati puluere mundi
   Iuppiter et fidus nubila castra comes.                                 20
fulminat atque iubet pater acrem soluere rixam,
   Mercurius uisa Chloride corde calet.
et Bellona ferox tardos fessosque salutat:
   Pax iterum pollet sancta pudetque deas.
"lumine nos placido corque ingeniumque uidemus          25
   Chloridis in uita musica lumen erit."
"at linguas potius tunc praecipuamque latinam,
   quam mihi tam cordi spargere, docta colat."
"spiritus huic constans, uox mota facillima flecti,
   sunt digiti fortes usque agitare lyram."                               30
"et mens est constans, mea quae mysteria curet,
   et digiti fortes usque agitare libros."
"insuper apta solo numerosos ponere gressus,
   bracchia mollia fert, iam mouet arte latus."
"ingenuas artes callens ceruice superba                              35
   fulciat oppressas: cornua iamque patent."
litem decernit componere rector Olympi.
   ut taceant omnes fortiter ipse tonat:
"uos furor obturbat, formosas uelle doceri
   credere si uultis: iam rudis umbra placet.                           40
haec et Mercurio sine cultu digna uidetur,
   ut de me taceam: concupit ille palam.
ne sit casta peto - tantum concedite patri -,
   omnibus at uobis docta sit atque proba:
carmina uestra canet, tua lingua est uersibus apta,            45
   ipsaque fortassis pangere uerba uelit.
quod poterit certum est: rationem exponet amicis,
   qua licet imparibus metra ligare modis.
haec ut perficiat geniales blanda magistros
   artibus et linguis quaeret in urbe sua.                                  50
doctis docta recens doctosque secuta praeibit:
   aurea doctrina est atque catena tenax.
non tibi, non uobis tantummodo - di meliora! -,
   seruiet augustis omnibus illa deis
arte pia diuina canens, et mox, ubicumque                           55
   latis in terris ibit, Olympus erit."
tandem concordes manifesta fraude parentis
   commoda contemnunt unanimaeque deae:
"num perfecturam credis nos credere tanta
   quamuis sollertem? lex sacra semper erit:                         60
non licet humano generi immortalia saecla
   ducere: uiginti uiuere lustra satis."
"irrumer ah demens! dea non erit. heus, quid agamus,
   callide, qui nodos soluere, nate, uales?"
Mercurius iam promptus ait "minime hercle leuare             65
   commoda difficile est: omnia namque potes."
Thebarumque memor diuum pater atque hominum rex
   annuit "ast aequum est. tempora magna dabo."
cernens Mercurii risum uultumque loquacem
   ridens ipse addit "sit spatiumque triplex.                            70
perficiet quaecumque uolet cum tempore. dixi.
   at de sublimi iam piget arte loqui.
nonne nimis castis quam Thebis nuper inirem
   auribus uxorem garrula Fama tulit?
rem scenis dignam uates non fingere possunt..."               75
   contentae fato prosperiore deae.
Chloris Mercurio curae mandatur alumna,
   uitae mox uiridis limina grata petit.

 

ad Alesium Chloridis carmen (2005)

quascumque quaeras umquam habeas tibi
seu spiritu tu siue ioco meris
   seu uersibus temptes puellas
      allicias nitidas Alesi

seu te bearis uitigeno mero
quocumque lecto uincere Massico
   saeuam sitim quaedam uenusta
      praebeat absque pudore amica

Musae puellae sponte sequuntur et
carum poetam te madidae colunt
   has mitte tantum nam nequimus
      laurigeris comites carere

 

epigrammata ad amicos historiae studentes (2005)

hortos historiae uiridantiaque arua colentes
   herbas uiuaces carpimus absque metu:
praeteriti studium casus medicina futuri
   saepe fuit: sapiens tuta uelena legit

historia est nobis mundi commune theatrum:
   qui spectat recitat semper et ipse uolens

 

ad Terpandrum mox emeriturum Chloridis carmen (2007)

Chloridis dudum lyra iam gerebat
quattuor chordas placide sonantes:
arte contentae sat erat Latina
cara quadriga

patria prima est lepidi poetae
quamque Benaci rigat unda puri,
altera est languens ubi lambit orta
rus lacus Vmber

tertiam Sulmo dedit unde lusit
uoce Paelignus teneros amores
nobili. chorda est Venusina quarta
nobiliorque

at doces Terpander inesse Graecis
dulce lenimen: placet experiri,
et fidem spero leuiore plectro
permodulandam

Teiam. contra mihi rite Thebae
dant fidem nec suppeditare tentam
docta Cyrene negat orbe clara
nec Mytilene

sic erant septem, sonus et suauis.
nuper octauam uenientem Athenis
addis haud uilis super atque nonam
non numerosam

quam dedit Stagira. sed ultimas has
nescio mouere: uelis docendae
te precor uillis Pyliisque campis
saepe reuerti

 

in Titiani Emblema Allegoriamque Chloridis epigramma aristotelicum (2007)

lambentem catulos ursam depinxit Apelles
   fingendis formas ut modo ficta daret
praeteritos annos rapientem et inutile tempus
   primum praecipitem lambit iniqua lupum
quaeque futura ferent prudenter prospicientem
   atque salutantem lambit iniqua canem
praesentem lambit ualidum furiosa leonem
   sed tam uelocem fingere paene nequit
prisca natura sic docta potentior ars est
   quae ualde uiuens mira coegit opus
ursos quae uoluit similes sibi fingere mater
   quod lambit lingua feruida dente petit

 

Chloridis carmen etymologicum (2007)

VERTVMNVS AD POMONAM:

liberam sane toleramus artem
ut decet Pomona deos, sed audi:
cum tuis pomis mihi tu perenni
sola uoluptas

pinxit Arcimboldus opus stupendum,
iunxit ignotam temere innocenti
sponte Vertumno nitidamque uerno
flore puellam

iam docet nomen, mihi te docenti
crede: VER TEMNO, steriles sed aruis
haec tuos purus timeo furores
ne ferat aestas

POMONA AD VERTVMNVM:

VERTITVR Vertumne globus: nec actum
rite uer temnas timeas nec ortum
tempus aestiuum tibi quo quieta
poma coquentur

ut dedit flores modo uer odoros
sic ferax aestas erit atque fructus
diues autumnus dabit usque uer quos
pectore norat

Flora si nescis Italis uocatur,
atque pictori male qui Viennae
uixit ignoscamus iniqua passo
tempora brumae

 

in Franciscum humanistam Romanum Chloridis epigramma (2007)

mergunt octo homines fortes sudore Viennam
   lata lectica cum libet urbe uehi
non quod tu grauior: grauis est doctrina decora
   quam tecum portant docte parata libris
iam subiecisti ne pondus perderet axem
   firmando binas ingeniose rotas
si male congesta frenantur curribus urbe
   constanter cartas uoluere perge tuas
alte declamans ipsus problema resoluis
   sermonis stillat dulcia mella melos
quo gaudent uespae nidoque sub axe locato
   laetae lecticam per uaga caela ferunt

 

De Barberae Origine Chloridis Carmen (2008)

uere nouo Bacchus Thebas thiasumque relinquit,
   Indis iam uisis, Hesperiamque petit.
nondum culta ferax sua munera terra recepit,
   nondum mos Italis cingere uite caput.
Barbara migranti comes est, pulcherrima Amazon,            5
   filia reginae, nobilis, alta, potens.
ut mos Threicius, sequitur panthera superba,
   nigra, carens maculis, longa, decora, ualens.
a cunis iunctae: fortes tener inter amicas
   est amor et duro Marte probata fides.                                10
mores at molles faciunt bona uina puellis:
   saepe ineunt potae proelia ficta ioco.
ludens nympha fera praestanti uincitur ultro
   nec nocet ense suo, nec nocet ungue fera.
applaudit Bacchus blandis prostratus in herbis,              15
   ualde nam iuueni uicta uirago placet:
"Martis femellas" petulans uocat atque "puellas
   hast-ens-unguiferas" mollior ipse suas.
est regio felix Eurus quam mulcet inermis
   Alpinum et saeuo seruat ab imbre iugum,                        20
qua placidis caelis auraque serena salubri
   sub Pedemontanis collibus arua uirent.
hic ubi castaneas tellus fert candida celsas
   et calidis frondens solibus ulmus adest,
ecce deus madidus, cui tanta potentia uini est,                 25
   ut sudet sputet mictitet ipse merum,
si bene promittunt, glaebas nec uertere temnit,
   uomere nec terram temnit arare rudem.
Barbara pro rastris mansuetis utitur hastis,
   aptum et mucronem ferreus ensis habet.                         30
quae numquam nymphae fidissima deserit umbram,
   adiuuat hamatis unguibus atra fera.
iam spectant homines segetes uinetaque laudant,
   laetis iam crescit collibus uua recens.
contentus quae sint plantae quaerentibus Euan              35
   explicat et praebet pocula grata meri.
tunc populos ulmis teneras intexere uites
   atque docet dura falce putare comam.
mox autumnus adest: maturas colligit uuas,
   et premit illauto dulcia musta pede.                                   40
fit uinum: potant, gaudent mortalia corda.
   incauto Liber pectore mira facit:
libera uina truces possunt incendere mentes,
   mitibus ast animum libera uina parant.
omnibus ingenium crescit - sacra munera Bacchi! -,       45
   frangitur at ratio iudiciumque perit.
nocte deo media fit festum uitisatori,
   inter castaneas ebria turba iacet.
uatibus incomptis ex tempore praemia ponunt
   et tibi Bacche choris carmina laeta canunt.                     50
Baccho cuncta placent. taciturna cubilia nympha
   fessa, cauos nidos et fera pota petunt.
per siluas titubat uino male firma uirago:
   deuia pantherae carpit et ipsa uiam.
at si Parcarum nouisset ferrea fata,                                      55
   quot ferret uatum carmina foeda libens!
uae! tenebris atris non cernit acumina caudae
   et temere en nocuo conterit atra pede.
laesa rugit fulgente ferit fera caeca furore:
   ut natura iubet, quod nocet ungue petit.                          60
Barbara confoditur. "tu caede nocentia Amazon"
   ut didicit lactens, confodit ense feram.
ambae sic caedunt quod amant pereuntque puellae:
   funditur - heu! - sanguis ebrietasque fugit.
inuenit attonitus morientia corpora Bacchus,                   65
   attonitus comitum uulnera saeua uidet.
temptant nympha manum, caudam fera maesta mouere,
   sed dominum iamiam tangere neutra ualet.
sic neutram certum est seruari posse dolenti:
   uinum pro lacrimis imbuit ora deo.                                    70
imbuit et terras fuso cum sanguine mixtum,
   quo subito uitis splendida nata loco est
luxurians uuis, quam mox nymphaeque feraeque
   spiritus extremus corpore missus init.
commoto gemitum Bacchus de pectore soluit:               75
   "solamen gratum nunc noua uitis erit."
dulce merum diuus degustans approbat auctor:
   "uinorum domina est" inquit "in ore meo!
purpureum nectar regali ridet odore,
   nescioquid rarum femineumque monet,                         80
at certe uarium: primum quod suaue uidetur,
   monstrat pantherae postmodo forte notam.
det Panthera suum, det nomen Barbara uiti:
   iunctum Barberae nomen in aeua ferat."

 

in Thucydidis kairoùs Chloridis elegiaca (2008)

purpurei summus mihi solae care roseti
   flos in odorem abiit praeteriitque dies
nunc folium tantum uiridant et spina: rosarum
   hoi kairoì nobis scilicet ou menetoí

aliter

toû polémou maestos rapias tibi Termine florum
   toùs kairoùs laetos dure manere iube
aeternam ad metam kairoì sunt limina Chlori
   ut semper fugiant tempora fine carent
Iane potens oculis bis binis limina seruas
   tempora num tribuis tu breuiora rosis
aeterno Chlori mihi cardine uertitur annus
   praesens est inter quod fuit et quod erit
Terminus ad Ianum me misit Clusius ad te
   Vertumne arcanum tu modo solue mihi
finguntur fines rerum primordia non sunt
   uix natae tenerae iam cecidere rosae
omnia mutantur nil stat uiridissima Chlori
   iamque renascentur quae cecidere rosae
omnia uertuntur fas et tibi uertere nomen
   a uiridi in uarium nec color unus erit
cum placeant flores uariorum ubicumque creandorum
   arbitrium florum do mea Flora tibi